Uiteindelijk zijn we voor de derde dag op rij bij Tower Records beland, een waanzinnige cd en dvd-keten die eigelijk failliet zou zijn, maar het filiaal in N.O. is nog steeds open! Weer wat geld achter gelaten daar, maar nu eens niet aan CD's maar aan DVD's, en dan ca. 5 dollar het stuk! Wat dacht je van een Hitchcock-box van ca. 5 uur, de hoogtepunten van "Bet your life" de legendarische quizz van Groucho Marx (bij ons absoluut niet te krijgen) en dan hebben we ook nog eens stapels obscure cult en horror DVD's laten liggen!!!!!
Vervolgens bleek het ons favoriete restaurant van twee jaar geleden ook nog steeds niet open te zijn, we zijn daarom maar weer terug gelopen naar ons hotel (Caro moest pissen!), de dame achter de receptie verveelde zich (bijna geen gasten in ons hotel) en terwijl Caro haar blaasdruk verlaagde kwam ik met haar in gesprek. Ze heeft echt bijna het halve French Quarter voor ons afgebeld of de tenten waar vroeger alleen de "locals" naar toe gingen al open waren.
Maar helaas, bij de meeste werd niet opgenomen en bij de rest kreeg ze een antwoord apparaat met de mededeling dat de toko nog steeds gesloten was.
Dus toch maar weer terug naar Angeli, waar inmiddels een jazz-band aan het spelen was. Tja je bent immers in New Orleans toch?
Angeli schijnt ook heerlijke pizza's te serveren, is waar, maar helaas zat er wel iets op waar ik weer eens een allergische reactie van kreeg. Hadden we nog niet gehad deze vakantie...
Na een U-bergje ging het gelukkig weer en zijn we onze tocht vervolgt richting Bourbon Street. Bourbon Street is zo'n beetje de "feeststraat" van de USA. Vroeger was het hier 365 dagen per jaar carnaval. Helaas nu niet meer. De hoertjes duwen hun koopwaar bijna in je gezicht, overal wordt slap en verschaalt bier verkocht, één dollar per plastic bekertje. Hier merk je pas echt hoe de stad is verloederd sinds Katrina. En één blok (ca. 50m) naar het zuiden ligt Royalstreet, waar de ene naar de andere yuppie-gallerie de deuren opent met vreselijke "nep"-kunst.
De tegenstellingen zijn echt enorm in deze stad. Op het eind van Royalstreet kwamen we bij een soort van mini-supermarket. We hadden nog bier nodig, dus wij naar binnen. Pa en ma zijn duidelijk niet meer nuchter, beiden hebben een fles bier in de hand, en dochterlief weet wel raad met mijn camera.
Ze begint spontaan allerlei "poses" aan te te nemen en begint het "supermodel" uit te hangen. Kwam nogal hilarisch over, de zaak was gevuld met alcoholisten en zwervers, maar ook met chique gekleed volk dat net een opening in een galerie had bijgewoond, een paar deuren verder... Net een aflevering van de Twilight Zone....
No comments:
Post a Comment